درباره بمبئی

درباره بمبئی

بمبئی با نام جدید مومبای پایتخت ایالت ماهاراشترا از مهمترین شهرهای کشور هند است
بمبئی در زبان هندی به معنای ساحل خوب است. این نام را، استعمارگران پرتغالی روی این شهر نهادند. در سال ۱۹۹۶ نام این شهر، به مومبای تغییر یافت که نام یکی از خدایان زن هندی است. اما در خارج از هند، این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است.
این شهر با وسعتی برابر ۶۰۳ کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 13 میلیون نفر یکی از چهار شهر بزرگ و پرجمعیت کشور هندوستان است. این شهر در غرب کشور هند در ساحل دریای عرب واقع شده است. بمبئی یکی از شهرهای بزرگ و پرجمعیت هندوستان و پایتخت تجارتی آن به شمار می رود.
شهر بمبئی بزرگترین بندر هند در ساحل غربی این کشور است. این شهر در واقع مرکز بانکداری، تجارت، مبادلات مالی، بازرگانی و صنعت کشتی سازی هند به شمار می رود. تمرکز امور اقتصادی و تجاری در بمبئی پس از استقلال هند نیز ادامه یافته و بعنوان شاهراه ارتباطی هند با ایران و جهان عرب اهمیت راهبردی خود را حفظ کرده است. بندر بمبئی، بزرگترین مرکز تولید پارچه های پنبه ای و فیلم های سینمايی شبه قاره هند است و از این رو به بالیود نیز شهرت دارد.
در حال حاضر از بین جمعیت حدود ۷۰ میلیون نفری ایالت مهاراشترا بیش از ۲۰ درصد زیر خطر فقر زندگی کرده و خود بمبئی بزرگترین جمعیت کپرنشینان هند را در خود جای داده است. درآمد سرانه در هند حدود ۱۰۸۹ دلار می‌باشد لیکن ایالت مهاراشترا با داشتن بیشترین سهم در اقتصاد یک تریلیون دلاری هند رتبه یازدهم را در مقیاس درآمد سرانه در بین ایالتهای هند داراست. جمعیت شهر، همراه با حومه هایش به حدود بیست میلیون نفر می رسد. شدیدترین جلوه‌های تضاد طبقاتی جامعه هند را می توان در این شهر یافت. از یک سو صاحبان ثروت‌های سرشار در این شهر زندگی می کنند و از سوی دیگر توده‌های فقیری که حتی قادر به سیر کردن شکم خویش نیستند. بیش از نیمی از جمعیت شهر، در حصیر آبادها و حلبی آبادها به تیرگی روزگار می گذراند.
بمبئی از اتصال ۷ جزیره به یکدیگر در زمان حضور بریتانیا در هند به وجود آمده است. بسیاری از شهروندان هندی از ایالت های مختلف به امید فرصت های شغلی به این شهر مهاجرت می نمایند. از همین رو تعداد ساکنین این شهر در روز ۳ میلیون نفر بیش از ساکنین در شب برآورد می شود. در زمان استعمار انگلیس بر هند، بمبئی مرکز بخشهای اداری و حکومتی انگلستان در شبه قاره هند به شماره رفته و از نظر انگلستان دروازه هند بود. امروزه بمبئی یکی از مراکز بزرگ تجاری ، فرهنگی و گردشگری هندوستان است.

جاذبه های توریستی

بازارهای بمبئی

افزون بر بازار تاریخی کرافت مارکت در شهر بمبئی بازارهای متعددی وجود دارد که اغلب به فروش منسوجات، پوشاک، صنایع دستی، مصنوعات و زیورآلات طلا و نقره و غیره در این شهر بزرگ، پرجمعیت و پر رونق اشتغال دارند.مانند بهیندی بازار، بازار کُلابه و بازار بندیرا. شهر بمبئی به عطر «دهن العود»، «عود»، «صندل»، «مسک» و «عنبر» مشهور است همچنین انبوه بازارهای مدرن و فروشگاه‌های برندهای مشهور جهانی در این شهر به فراوانی یافت می‌شوند

ایستگاه ملکه ویکتوریا

که بزرگ‌ترین ایستگاه قطار در بمبئی و یکی از بناهای دیدنی دوران استعمار بریتانیا استین بنای زیبا به‌عنوان قصر برای ملکه انگلستان ساخته شد اما اکنون با تاسیسات جانبی‌اش و با نام «چاتراپتی شیواجی ترمینال» مورد استفاده عموم است و ایستگاه اولیه و اصلی قطارهای بیرون شهری و درون شهری بمبئی به‌شمار می‌رود

موزه پرنس ویلز

موزه‌ای پرعظمت با آثاری درخورتوجه از دوران‌های مختلف تاریخ و هنر هند همراه با نمونه‌هایی از حیات وحش و آبزیان هندوستان است. این موزه بین سالهای ۱۹۰۴ و ۱۹۱۴ بنا گردید که در اثنای جنگ جهانی اول به‌عنوان بیمارستان مورد استفاده قرار گرفت. معماری بنا به سبک گوتیک و از سنگ بازالت ساخته شده‌است. این بنا در میان باغ زیبائی تاسیس گردیده‌است که پس از مسافرت پرنس ولز در ۱۹۰۵ به هند بدین نام خوانده شده‌است

موزه ویکتوریا

در سال ۱۸۶۲ قطعه زمینی به مساحت ۱۵ هکتار در کولابا جهت احداث باغ ویکتوریا اختصاص داده شد و در نوامبر ۱۸۷۲ به روی عمومی مردم گشوده شد. از آن زمان تاکنون ۷ هکتار دیگر نیز به این باغها اضافه شده‌است. باغ دارای معماری منحصر به‌فرد و زیبایی می‌باشد که موزه ویکتوریا نیز در آن واقع شده‌است

پایانه چاتراپاتی شیواجی

پایانه چاتراپاتی شیواجی، همچنین با نام سابق پایانه ویکتوریا، پایانه ترمینال راه‌آهن در کلان‌شهر بمبئی است که در دوران امپراتوری بریتانیا بر شبه‌قاره هند، توسط دولت وقت بریتانیا ساخته شد.ساخت پایانه راه‌آهن بمبئی در سال ۱۸۷۸ میلادی، آغاز شد و در سال ۱۸۹۷ میلادی پایان یافت. این بنای زیبا یکی از بناهای دیدنی دوران استعمار بریتانیا است و به طور رسمی در سال‌روز تاجگذاری ویکتوریای اول، ملکه بریتانیا و شهبانوی هند افتتاح شد.در سال ۲۰۰۴ میلادی، پایانه چاتراپاتی شیواجی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسید. ثبت این مکان در فهرست یونسکو به دلیل تلفیق دو فرهنگ در زیر یک سقف بود. طراحی احیاء‌ شده از سبک ویکتوریایی انگلستان و هنر سنتی معماری هند که نمونه‌ای بی‌نظیر را در سراسر جهان خلق کرد.

چپاتی

تفریحگاهی است در کنار دریا، مردم در شبها در این مکان جمع می‌شوند. خانواده‌ها با بچه‌هایشان برای استراحت به انجا می‌روند. در رو بروی «چپاتی» ودر وسط آب دریا نزدیک به ساحل یک «بُت» (صنم) بزرگی ساخته‌اند به عرض ۲ متر و ارتفاع چهار متر. نام این بت بزبان هندی «سَمَندَر کِی بَگوان» است. یعنی (خدای دریا). هندوها بر این اعتقادند که اگر کسی دچار غرق در آب شد این صنم یا «بُت» اورا نجات خواهد داد. فقط همینکه شخص احساس غرق شدن نمود، سه بار این بت را بزبان هندی صدا کند: (بچاو، بچاو، بچاو)، بچاو در زبان هندی به معنای «مرا نجات بده» است. البته قبل از ورود به آب دریا شخصی که موکل این صنم «سَمَندَر کِی بَگوان» است راهنمایی‌هایی به مردم مخصوصا کودکان می‌نماید

زیارتگاه بهره ها

مقبره دکتر سید ابومحمد طاهر سیف الدین پنجاه و یکمین دایی مطلق فرق بهره‌ها در منطقه بندی بازار شهر بمبئی قرار دارد. دوره داعی وی ۵۳ سال بوده‌است. بنای این مقبره در سال ۱۹۷۵ توسط یک معمار مصری تکمیل شده و تمام دیواره‌ها از سنگ سفید ساخته شده‌است. داخل این مقبره ۱۱۴ نوع «بسم الله الرحمن الرحیم» در سنگ‌های قیمتی مانند الماس، لول، مرجان و غیره نوشته شده‌است. شعرهای نوشته شده توسط دکتر طاهر سیف الدین که چند تا از آن بدون نقطه و بدون الف نوشته شده در دیوارهای مقبره کنده کاری شده‌است.

دروازه هند

در شهر مومبای یا بمبئی نام طاق نصرتی است که بریتانیایی‌ها آن را بنا نهاده‌اند. این طاق در منطقهٔ «کـُّلابـه» در جنوب شهر بمبئی و در مدخل بندرگاه (أپولوبندر) و در کنار دریا واقع است. ارتفاع این بنا ۲۶ متر است.
این بنا از نادر آثار تاریخی‌ای است که به مناسبت یک رویداد، برای پذیرایی از میهمان ساخته شده‌است. دروازه هندوستان یک طاق نصرت باشکوهی است که به مناسبت دیدار شاه جرج پنجم و شهبانو مری بریتانیا از هند ساخته شده بود.
این دروازه عظیم که احداث آن سال ۱۹۴۷ میلادی پایان یافت، بیشتر نقش سنگ قبر سلطه بریتانیا بر هند را ایفا کرد. در همان سال بود که ملوانان بریتانیایی از زیر همین دروازه زیبا رد شدند، سوار کشتی‌هایشان شدند و برای همیشه هندوستان را به مقصد انگلیس ترک کردند. جنس دروازه هندوستان بازالت یا نوعی سنگ آتش‌زنه زرد رنگ است که روی آن شبکه‌کاری شده‌است. آن حالت دروازه‌های یک کاخ مجلل را دارد، با چهار منار کوچک در چهار ضلع آن. بر تخته سنگ بزرگی که بر سر در طاق دروازه هند قرار دارد، نام پادشاه بریتانیای کبیر «جرج ششم» وتاریخ ورود او به شهر بمبئی حک شده‌است.
این مکان یکی از اماکن مشهور، تاریخی و گردشگری بمبئی به شمار می‌آید. سنگ بنای دروازه هند در ۲۱ مارس ۱۹۱۳ توسط لرد سیدنهام گذارده شد و در ۱۹۲۷ کامل گردید. در سال ۱۹۴۸ استعمارگران انگلیسی خاک هند را از همین دروازه ترک کردند.
با توجه به این سابقه تاریخی، دروازه هند یکی از محبوب ترین محل‌ها برای گردهمائی گردشگران خارجی است. دروازه هند، در عین حال در کنار هتل تاج محل واقع شده که محل اقامت خارجی‌های ثروتمندتر است و برای رفتن به جزیره فیل‌ها از دیگر مناطق دیدنی این شهر باید از این مکان حرکت کرد و می‌توان از کنار آن نظاره‌گر ساحل زیبای دریای عرب بود.

مراکز خرید بمبئی

بازار کرافت مارکت (Craft Market) یکی از قدیمی ترین بازارهای بمبئی است. این بازار در کنار دیگر بازارهای سنتی و انبوه فروشگاه های بزرگ و چند ملیتی امروزی، هنوز رونق خود را حفظ کرده است.
افزون بر بازار تاریخی کرافت مارکت در شهر بمبئی بازارهای متعددی وجود دارد که اغلب به فروش منسوجات ، پوشاک ، صنایع دستی ، مصنوعات و زیورآلات طلا و نقره و غیره در این شهر بزرگ ، پرجمعیت و پر رونق اشتغال دارند. مانند بهیندی بازار، بازار کلابه و بازار بندیرا.
شهر بمبئی به عطر دهن العود ، عود ، صندل ، مسک و عنبر مشهور است. همچنین انبوه بازارهای مدرن و فروشگاه‌های برندهای مشهور جهانی در این شهر به فراوانی یافت می شوند.
افزون براین هم اکنون بسیاری از مراکز جدید و ساختمان های نوین جزو دیدنی های این شهر بزرگ به شمار می روند مانند سيتي سنتر(City Center) ، كراس رودز (Cross Roads) و گلوباس (Globus)

فرودگاه بمبئی

فرودگاه بین المللی چاتراپاتی شیواجی در شهر بمبئی هند واقع شده است. این فرودگاه که سابقا به نام فرودگاه سحر نامیده می شد، بزرگ ترین و پررفت و آمدترین فرودگاه بین المللی این کشور محسوب می شود.
فرودگاه بین‌المللی چاتراپاتی شیواجی، هم اکنون دارای دو ترمینال مجزا برای پروازهای داخلی و خارجی خود است.
بیشترین پروازهای خارجی به مقصد کشور هند، در فرودگاه بین المللی چاتراپاتی شیواجی و یا فرودگاه بین‌المللی ایندریا گاندی در دهلی انجام می شود. فرودگاه بین‌المللی چاتراپاتی شیواجی، از لحاظ میزان نقل و انتقال مسافر، شلوغ ترین فرودگاه در شبه قاره هند است.
فرودگاه بین‌المللی چاتراپاتی شیواجی، آشیانه مرکزی ایر ایندیا و جت ایرویز است

تاریخچه بمبئی

نام بمبئی از بمبئی مامبا ، نام یکی از رب النوعهای هندی ، گرفته شده است. دوره هندویی که از کهنترین دوره های تاریخ این شهر است ، با استقرار تدریجی مسلمانان در هند، در قرن هفتم ، و تسلط آنها بر گجرات رو به افول نهاد.
مسلمانان از 1370 ميلادي در این شهر سکنی گزیدند و در امتداد کرانه های شمال غربی هند با جزیره هرمز، به تجارت دریایی پرداختند. در 1530 ميلادي ، پرتغالیها جزیره بمبئی را به تصرف درآوردند. سالهای بين 1534 ميلادي تا 1661 ميلادي دوره ورود اروپاییها و بویژه پرتغالیها به این منطقه و تجارتشان در آنجاست. در این دوره ، اروپاییان به تبلیغ مذهب کاتولیک در میان بومیان هندی پرداختند. در 1661 ميلادي بمبئی به عنوان بخشی از جهیزیه همسر پرتغالی چارلز دوم ، پادشاه انگلستان ، به انگلستان واگذار شد. در 1668 ميلادي ، چارلز مالکیت بمبئی را به شرکت هند شرقی منتقل کرد.
بمبئی تا 1858 ميلادي مرکز اصلی این شرکت بود و در این دوره مرکز بازرگانی ، نظامی و آموزشی شد..

اقتصاد بمبئی

شهر بمبئی به دلیل تمرکز شرکت های مختلف تجاری به عنوان پایتخت تجاری هند به شمار می رود.
شهر بمبئی یک سوم سهم درآمد مالیاتی کشور هند و بیش از ۵۰ درصد مالیات گمرکی و یک پنجم مالیات بر تولید را بخود اختصاص داده است.
حدود یک ششم ارزش تولیدی کشور متکی به این شهر است.
۸۰ سرکنسولگری در این شهر وجود دارد که از این تعداد ۴۰ سرکنسولگری رسمی دارد از 40 سرکنسولگری رسمی ، تعداد ۱۳ سرکنسولگری مربوط به کشورهای اسلامی است و بقیه توسط سرکنسول های افتخاری اداره می شود. همچنین دفاتر متعدد تجاری خارجی نیز در این شهر مستقر هستند.
سیستم بانکی و فعالیت های اقتصادی هند در این شهر متمرکز است. همچنین دفتر مرکزی تقریبا تمام بانک‌های معتبر، موسسات مالی و شرکتهای بیمه در این شهر قرار دارند.
صندوق معاملات ارزی بانکها در بمبئی است. بیش از ۲۵ درصد اعتبارات بانکی کشور را بانکهای مستقر در این شهر تامین می‌نمایند.
بیش از ۳۵ درصد معاملات چک نیز در این شهر انجام می‌گردد.
دفتر اصلی بازار سهام هند که یکی از قدیمی ترین بازارهای بورس سهام هند بشمار می رود تحت عنوان بمبئي استاك اكسچنج (Bombay Stock Excahange) در مومبای فعالیت می نماید كه بیش از ۹۰۰ شرکت در خرید و فروش سهام هند حضور دارند که اکثریت آنها در اين شهر مستقر هستند.
حدود ۴۴ درصد ترافیک دریایی کل کشور در بندر بمبئی تخلیه و بارگیری می گردد. در بندر بمبئی چهار اسکله تخلیه و بارگیری نفت خام وجود دارد.
مهاراشترا بالاترین رقم تولید برق را در هندوستان دارا بوده که ۸۲ درصد آن از طریق انرژی گرمائی تولید می‌شود گفتنی است ۴۷۵۰ مگا وات برق هسته ای در کل هند تولید می گردد.
شهر بمبئی از مهم ترین مراکز تجارت الماس به شمار می رود. تا جایی که ۸۰ درصد الماس هایی که در ایالت گجرات تراش داده می‌شوند به بمبئی می رسد. بیش از ۷۵۰۰۰ نفر در این شهر از فعالیتهای مربوط به الماس امرار معاشق می کنند.
صنعت فیلم هند تا حدود زیادی در بمبئی متمرکز است و سهم عمده ای از تولید سالانه ۹۰۰ تا هزار فیلم در این شهر و در مرکز سینمایی آن موسوم به بالیوود انجام می‌شود. بالیوود افزون بر مسائل اقتصادی نقش عمده ای در مسائل فرهنگی این شهر و کشور هند و حتی کشورهای همجوار به‌عهده دارد.

ساختار بمبئی
ساختار اين شهر تلفيقي از معماري چند مليتي است بطوريكه از معماري هاي تاریخی و اسلامی بمبئی می توان از مقبره شیخ علی پارو نام برد که در حدود 1456 ميلادي ساخته و در 1706 ميلادي بازسازی شده است. در معماری شهر بمبئی نمونه هایی از معماری قرنهای پانزدهم تا هجدهم میلادی نیز دیده می شود. برای مثال ، بناهای دروازه هند و موزه پرنس ولز تقلیدی از معماریهای این دوران است.
از بناهايي با سبک معماری گوتیک مي توان موزه پرنس ولز ، ایستگاه مرکزی قطار ویکتوریا يا چاتراپاتی شیواجی را نام برد كه از سازه های مهم و دیدنی شهر هستند و یادگار معماری دوران استعمار بریتانیا در اين شهر است

رستوران های بمبئی

• Delhi Darbar

• Dwarka

• K.F.C

• Kailash Parbhat

• McDonalds

سواحل بمبئی

بمبئی در زبان هندی به معنای ساحل خوب است. این نام را، استعمارگران پرتغالی روی شهر نهادند. در سال ۱۹۹۵ نام این شهر، به «مومبای» تغییر یافت که نام یکی از خدایان زن هندی است. اما در خارج از هند، این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است. بندر بمبئی، بزرگترین مرکز تولید پارچه‌های پنبه‌ای و فیلم‌های سینمائی شبه قاره هند است و از این رو به «بولیوود» نیز شهرت دارد.