
اگر چه بخش گردشگری سبب افزایش میزان اشتغال میشود .اما میتواند برای شهرهایی که از آن منفعت میبرند مضر نیز باشد(مانند ضربه به فرهنگ ومیراث آن اقلیم ).این عامل سبب اعتراضات بسیاری در سرتاسر اروپا شده است به طوری که مردم خواهان اجرای برنامه هایی تحت عنوان گردشگری مسئول هستند.اما راه حل این مشکل چیست؟
یکی از پر طرفدارترین راه حل برای این معضل پراکنده کردن افراد از مناطق مزدحم از جمعیت میباشد که این راه کار ازطریق مجهز کردن و افزایش جاذبه مناطق کم تراکم و کاهش تبلیغ و همینطور کاهش تلاش برای افزایش جاذبه مناطق پرتقاضا میباشد.
تشویق گردشگران برای بازدید از منطقه در خارج از زمان پر ازدحام (ساعت، روز، فصل) و در این میان اگر استراتژی های بازاریابی کارساز نبود میتوان از طریق محدویت در ورود و یا افزایش قیمت استفاده کرد .
استفاده از قیمت بعنوان یک ابزار میتواند به متعادل سازی عرضه وتقاضا کمک بکند .اگر یک مقصد گران تر باشد تمایل افراد برای رفتن به آن کاهش میابد .همچنین میتوان مالیات گردشگری لحاظ کرد که از درآمد ناشی از آن میتوان برای ارتقای این بخش از صنعت استفاده نمود .
بسیاری از شهرها ازطریق محدود کردن محل اسکان مسافرین تلاش در کاهش ورود آنها دارند مانند توقف درساخت هتل های جدید در آمستردام وبارسلونا.
یک استراتژی موثر برای مدیریت حجم گردشگران جمع آوری اطلاعات واقع بینانه میباشد . اطلاعات در مورد گردشگران در همه سطوح اعم از ملی، منطقه ای ،شهری وتامین کنندگان برق ،آب و آمار رستوران ها و...که تصویر واقعی تری از هزینه و مزایای آنها خلق میکند ( از جمله اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی ) .
طبق نظر یک محقق تمام این راه کارها دارای تاثیر مقطعی هستند و زمانی میتوان یک پاسخ درست پیدا کرد که یک برنامه ریزی دقیق برای بررسی جزئیات داشته باشیم .مثلا اگر خواهان افزایش گردشگر در منطقه ای هستید تعداد این گردشگران باید چقدر باشد؟ چند اتاق برای اسکان آنها لازم داریم ؟ وبا کدام عرضه کنندگان باید همکاری داشته باشیم.در نهایت شهروندان در استفاده از خدمات شهری باید به نسبت گردشگران در اولویت باشند و در تصمیم گیری ها آنها درمرکز توجه باشند . در پایان نباید یک شهر واقلیم را تبدیل به زمین بازی برای گردشگران بکنیم .
تاریخ خبر: چهارشنبه 27 تیر 1397
ساعت: 5:05:02 PM