در حالیکه تولیدکنندگان ، هواپیماها را عموما با اندازه گیری های دقیق از یک صندلی و نسبت به صندلی جلویی و پشتی طراحی می کنند، اما شما در داخل هواپیما به ندرت ترتیبی به صورت و شکل اولیه ای که آنها طراحی کرده اند را مشاهده می کنید.
ترتیب جایگذاری صندلیها بستگی به ایرلاینی دارد که هواپیما را خریداری می کند. آنها چینش صندلی ها را تا حد ممکن انعطاف پذیرتر می کنند و با قرار دادن مسیرهای متعددی بر روی کف هواپیما ، محل نصب صندلی ها را به گونه ای که مناسب خودشان باشد طراحی میکنند. برای همین ممکن است صندلی ها نزدیک به هم و یا به فاصله از هم قرار گیرند. ایرلاین ها میتوانند ترتیب صندلی های راهرو (aisle) را نیز با جابجا کردن یک ردیف صندلی به یک مسیر کاملاً متفاوت، عوض کنند.
به عنوان مثال شرکت بوئینگ در برخی ورژن های بوئینگ ۷۷۷ خود طرح بندی ۳+۳+۳ با فاصله ۳۲ اینچی و یا ۸۲.۲ سانتی متری را برای صندلی های مسافران اکونومی پیشنهاد می کند. در این طرح بندی شما به تراکم ۶۷ درصدی مسافرین خواهد رسید. البته اگر مسافرین بخواهند در کنار هم بنشینند این درصد بالاتر خواهد رفت . بوئینگ در مطالعات داخلی که انجام داده است ادعا می کند دلیل طراحی طرح بندی پیشنهادی اش این است که یکی از مهمترین و بزرگترین عوامل آرامش خیال مسافرین در پرواز این است که آیا کسی مستقیما در کنارشان می‌نشیند یا خیر؟
با این حال بدون توجه به پیشنهاد تولید کننده ها فاصله پیشنهاد داده شده توسط بوئینگ در کلاس ۷۷۷ از هر ایرلاین به ایرلاین دیگر متفاوت است. خیلی غیر معمولی نیست که برخی ایرلاین ها از طرح بندی ۲+۵+۲ با تراکم ۵۵ درصد مسافر استفاده کنند. شما را ارجاع می دهیم به هواپیمایی یونایتد که به طور متوسط از ۷۰ تا ۷۵ درصد مسافر در هر پرواز استفاده می کند.
البته برای شمایی که اخیراً پرواز را تجربه کرده اید آشکار است که اکثر ایرلاین‌ها ، خیلی به راحتی مسافران اهمیت نمی دهند چرا که مشتریان به خصوص در انتخاب پرواز های با مسافت بالا انتخاب چندانی ندارند و ناگفته پیداست که هر ایرلاینی بیشتر از هر چیزی ، به این که با پر کردن پرواز چقدر سود کند فکر می کند. البته این سود بخشی به آنها اجازه می دهد تا در نرخ‌گذاری رقابتی تر از این هم باشند. تا شما ، آنها را از بین رقیبانشان انتخاب کنید. و این مساله بیشتر در پروازهای کوتاه برد اهمیت دارد ، چرا که مسافران اکثراً در انتخاب خود بیشتر به قیمت بلیط نگاه می کنند تا راحتیشان! بدون اهمیت به اینکه چه پرواز سخت و طاقت فرسایی را تجربه خواهند کرد!
در دهه اخیر متوسط فاصله صندلی ها در هواپیماهای تجاری ۳۴ اینچ یا ۸۶.۳۹ سانتی متر بود اما امروزه تنها ۳۱ اینچ یعنی ۷۸.۷۹ سانتی متر است. فاصله های ۲۸ اینچی یا ۷۱ سانتی متری هم در پرواز ها استفاده می شود. این یعنی باید جمع تر و جمع تر شوید!
اما در برخی موارد تغییر عرض صندلی را نیز شاهد هستیم.
زمانی فاصله ۱۸ اینچی ۴۵.۷ سانتیمتری ، برای کلاس اکونومی نرمال بود ، البته بوئینگ فاصله ۱۸.۵ اینچی را پیشنهاد میداد. برای بوئینگ ۷۷۷ ، اما امروزه از ۱۶.۷ اینچ ۴۲.۳ سانتیمتر استفاده می شود. عرض شانه های شما تقریبا ۱۶ اینچ است که البته فرد به فرد و مرد با زن فرق میکند. با ارائه این عرض صندلی ، ایرلاین ها میتوانند یک ردیف به صندلی های خود اضافه کنند. به عنوان مثال ایرباس A330 طوری طراحی شده بود که ۸ صندلی در هر ردیف داشته باشد اما دیده ایم که ایرلاین ها از ۹ صندلی هم برای آن استفاده می کنند.
قانون چه می گوید؟
یکی از روسای FAA میگوید : هیچ قانون مشخصی نیست که چه تعداد مسافر و صندلی باید در داخل یک هواپیما قرار بگیرد و اینکه صندلی ها میتوانند تا ۵۰ درصد فضای جلوی درب اضطراری را نیز بگیرند.
او اضافه میکند تنها موردی که باید رعایت شود این است که هواپیما در شرایط اضطراری باید به طور کامل و در حالی که نیمی از درب های خروجی مسدود شده است، در زیر نود ثانیه تخلیه شود و راستی آزمایی شرکت ها و تولید کنندگان باید توسط شبیه ساز ها و محاسبات کامپیوتری و تست های لایو به FAA ارائه و مورد بررسی آنها قرار گیرد .
بنابراین دفعه بعد که در هواپیما هستید و پنجره ها هم ردیف صندلیتان نیستند، بدانید که نحوه چینش صندلیها توسط ایرلاین ها به گونه ای نیست که خود شرکت سازنده طراحی کرده باشد پس زیاد تعجب نکنید!
این رو یادتون نره که در طول پرواز (مخصوصا پرواز های طولانی مدت) پاهاتون رو خوب خم و راست کنید و به هر نحوی که میتونید از اختلال هایی مثل ترومبوز سیاهرگی که در چنین شرایطی شایع است جلوگیری کنید.
منبع:can news
تاریخ خبر: دوشنبه 16 مهر 1397
ساعت: 11:48:06 AM
کانال تلگرام آژانس هواپیمایی
