جاذبه های توریستی هانگزو

سیکس هارمونیز پاگودا

پاگودای زیبا و بسیار زیبای هانگزو واقع در جنوب  که در دوران امپراتوری سلسله ساخته شده است

باغ بتانیکال

باغ بسیار زیبای هانگزو با انواع متنوع گلهای زیبا و کمیاب

ووژن

شهری شناور و بسیار زیبا با قدمتی ٢٠٠٠ ساله

معبد لینگ یین

یکی از معروفترین معابد بودایی در چین که در سال ١٩٦١ در فهرست آثار باستانی جهان ثبت گردید

هوپا اسپرینگ

چشمه ای زیبا در منطقه ای بسیار دیدنی با آبی معروف و نوشیدنی.

دریاچه کیان داو

دریاچه ای بسیار زیبا که در سال ١٩٥٩ ساخته شده است.

کانال بزرگ

طولانی ترین کانال آب دست ساز به طول ١٧٦٤ کیلومتر.

رد کارپ پوند

 Flower Harborدریاچه ای بسیار زیبا با ماهی های دیدنی واقع در پارک

موزه های هانگزو

موزه ملی ابریشم چین

موزه ملی ابریشم چین واقع در ساحل جنوبی West Lake که در سال ١٩٩٢ برای بازدید عموم گشوده شد و از سال ٢٠٠٤ این بازدید رایگان گردید.

موزه ملی چای

تنها موزه چای در چین که دیواری به دور آن نبوده و با پوشش گیاهی محصور شده است

مراکز خرید هانگزو

از محصولات برجسته هانگزو مي توان ابريشم چين ، چاي و نشاسته نيلوفر آبي را نام برد.
اين شهر داراي عالي ترين پارچه هاي اطلسي ابريشمي است و بهترين مركز براي خريد پارچه و البسه ابريشمي ، بازار ابريشم اين شهر است كه در تقاطع خيابانهاي فنگ شي  و تيوچانگ  واقع شده است.
چاي لانگ جينگ  يا چاي خوب اژدها نيز يكي از كالاهاي خوب اين شهر است كه داراي تاريخ قديمي است و براي سلامتي بسيار مفيد است.
از مراكز خريد تاريخي اين شهر مي توان خيابان شينگ هفانگ را نام برد كه شما با قدم زدن و تماشاي ساختمانهاي قديمي آن مي توانيد صنايع دستي خوبي خريداري نماييد.
از ديگر مراكز خريد اين شهر مي توان خيابان يان آن  ، خيابان ولين  ، بازار شب و بازار پوشاك سي جي شينگ  را نام برد

فرودگاه هانگزو

فرودگاه بين المللي هانگزو شیائوشان  در نزديكي شهر هانگزو در منطقه اي بنام شیائوشان واقع شده است ولي با اين وجود بيشتر پروازهاي مستقيم به فرودگاه شانگهاي بوده كه در 200 كيلومتري اين شهر واقع شده است.

حمل و نقل عمومی هانگزو

حمل و نقل عمومي در اين شهر مبتني بر تاكسي اختصاصي، اتوبوس برقي، دوجرخه و اسكوتر برقي مي باشد.
تاكسي هاي اين شهر عمدتا ماشين هاي مدرن مانند هيونداي سوناتا و پاسات فولكس واگن مي باشد و داراي سيستم منظمي در اين شهر هستند.
سيستم عمومي اجاره دوچرخه نيز در اين شهر بسيار رايج است و مردم از اسكوتر هاي برقي نيز براي جابجايي استفاده مي كنند.
ناوگان اتوبوسهاي برقي نيز داراي سيستم منظم با ايستگاه هاي مشخص ، مردم را در سطح شهر جابجا مي كند.

تاریخچه هانگزو

تاريخ هانگزو به هفت هزار سال پيش مي رسد زماني كه برنج اولين بار در 100 كيلومتري جنوب شرقي اين شهر كشت شد و جشنهايي در آن زمان در اين منطقه برگزار گرديد.
سلسله شين  در 2200 سال پيش شهر هانگزو را بنا نهاد و در زمان سلسله سوئي  ديوارهاي اين شهر ساخته شد.
هانگزو يكي از پايتختهاي هفتگانه چين باستان است بطوريكه بسياري از سياستمداران ، فلاسفه ، اديبان و شعرايي مانند شوشيه ، لوشما و زين در اين منطقه زندگي مي كردند.
اين شهر چندين بار طعمه حريق شده وخانه هاي آن ويران شده است.
ارتش كوبلاي خان مغول  در سال 1276 ميلادي اين شهر را به تصرف خود درآورد و ظاهرا ماركوپولوي ونيزي در اواخر قرن سيزدهم از اين شهر بازديد بعمل آورده است.
اين شهر در سال 1949 ميلادي به اشغال ارتش آزادي بخش چين درآمد و امروزه تحت حاكميت جمهوري خلق چين مي باشد

اقتصاد هانگزو

اقتصاد هانگزو از سال 1992 ميلادي يه سرعت در حال رشد و توسعه است.
هانگزو يك شهر صنعتي است با بسياري از بخشهاي صنعتي مانند نورپردازي ، كشاورزي و نساجي با الياف مصنوعي.
با توجه به موقعيت اين شهر از لحاظ لژستيك منطقه اي ، هانگزو شهري مهم براي كشور چين محسوب مي شود.
صنعت توريسم نيز در اين شهر از جايگاه ويژه اي برخوردار است بطوريكه سالانه بيش از 20 ميليون گردشگر داخلي و خارجي از اين شهر بازديد به عمل مي آورند.

ساختار هانگزو

هانگزو شهر درياچه ها است. زيبايي اش در تصور نمي گنجد. در هانگزو از شهر صنعتي شانگهاي فاصله مي‌گيريد و به دامان طبيعت فرو مي رويد. راه رفتن در باغ گل آن چيزي نيست كه بتوان از خاطره ها محو كرد.
هانگزو بهشت عكاسان طبيعت است. در هر قدمي جلوه اي بديع از طبيعت رو مي نمايد و انگشت را نمي توان از روي شاتردوربين لحظه اي دور كرد.
در درياچه هاي هانگزو ، جزايري كوچك ديده مي شوند كه در داخل بعضي از اين جزاير، درياچه اي ديگر قرار دارد

رستوران و هتل جددی Jardin de Jade در قلب منطقه Hangzhou كشور چین احداث شده كه طراحی و معماری داخلی آن توسط گروه PAL Design Consultants انجام شده است. بخشی از طراحی مدور و قوس دار بدنه و دیواره های این رستوران مدرن برگرفته از سنت معماری Qsmanthus آن منطقه بوده كه به شكل مدرن و امروزی درآمده است.

همچنین نورپردازی داخل این رستوران كاملاً به صورت سایه روشن صورت گرفته تا زوایای مدور و منحنی داخلی رستوران را به خوبی به نمایش بگذارد. همچنین بخش های برجسته و گود نیز در دیواره های آن در سطح گسترده ای طراحی شده است كه نورپردازی سایه و روشن داخلی رستوران می تواند به نمایش برجسته این قابلیت ها كمك بسزایی كند.

 

طراحی گردشی و مارپیچ لامپ های روشنایی رستوران نامبرده در منطقه Hangzhou از دیگر قابلیت های برجسته آن به شمار می رود كه حس خاص كمیاب و نایابی را به مشتریان انتقال خواهد داد. با این حال بخش معدودی از بدنه های داخلی رستوران و طرح های مدور به كار رفته در سقف آن از پنل های فلزی – فولادی تشكیل شده تا هارمونی مورد نظر طراحان خود را به بیننده انتقال دهد

مراکز خرید هانگزو

از محصولات برجسته هانگزو مي توان ابريشم چين ، چاي و نشاسته نيلوفر آبي را نام برد.
اين شهر داراي عالي ترين پارچه هاي اطلسي ابريشمي است و بهترين مركز براي خريد پارچه و البسه ابريشمي ، بازار ابريشم اين شهر است كه در تقاطع خيابانهاي فنگ شي  و تيوچانگ  واقع شده است.
چاي لانگ جينگ  يا چاي خوب اژدها نيز يكي از كالاهاي خوب اين شهر است كه داراي تاريخ قديمي است و براي سلامتي بسيار مفيد است.
از مراكز خريد تاريخي اين شهر مي توان خيابان شينگ هفانگ را نام برد كه شما با قدم زدن و تماشاي ساختمانهاي قديمي آن مي توانيد صنايع دستي خوبي خريداري نماييد.
از ديگر مراكز خريد اين شهر مي توان خيابان يان آن  ، خيابان ولين  ، بازار شب و بازار پوشاك سي جي شينگ  را نام برد

فرهنگ و آداب ورسوم چین

سال نوی چینی از مهم ترین تعطیلات سنتی مردم چین است. گاهشماری چینی، گاهشماری ترکیبی شمسی-قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین کننده روزها، ماه‌ها و سال‌ها هستند. سال نو، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز گفته می‌شود. جشن سال نو، عموماً پانزده روز به طول می‌انجامد و با جشن فانوس پایان می یابد….

در بیشتر کشورهایی که چینی‌ها اکثریت را تشکیل می‌دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می‌شود؛ از آن جمله می‌توان به چین، هنگ کنگ، تایوان، برونئی، کره، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد.

آداب و رسوم 

چینی‌های بودایی، در این روز از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. بودائیان بر این باورند که روشن کردن آتش و استفاده از کارد در روز اول سال نو، خوش یمن نیست؛ بنابراین معمولاً غذای این روز، از قبل پخته می‌شود. همچنین در این روز، چینی‌ها به دیدار و بازدید بزرگترهای خانواده می‌روند. رقص شیر یکی از کهن‌ترین آیین‌های چینی است که در این روز انجام می‌پذیرد. برخی خانواده‌ها برای از بین بردن شرّ ارواح خبیثه، این گروه‌های عروسک گردان را به خانه دعوت می‌کنند تا با آهنگ‌ها و رقص‌های خاص، بدیمنی این روز را از بین ببرند. از دیگر آداب و رسوم این جشن، هدیه پاکت سرخ است.

جشن فانوس چین

و تنها امپراتوران و اشراف، فانوس‌های آراسته و بزرگ داشتند؛ در سال‌های اخیر، فانوس‌ها با طرح‌های جدید و متنوع تزیین می‌شوند؛ مثلاً فانوس‌هایی به شکل جانوران مرسوم است. ریشه این جشن به امپراتوری هان و بیش از 2000 سال پیش بازمیگردد.

آداب و رسوم در اعیاد

عید بهار چین

از9 فوریه سال جاری ایام عید بهار سنتی چین آغاز می‌شود. عید بهار در واقع همانند عید نوروز ایران عید میلی فرخنده و پرنشاط است. به طور کلی از قدیم الایام سال در تقویم کشاورزی چینی با 12 نام حیوان یعنی گاو، ببر، مار، موش، خوک، میمون، خرگوش، اسب، خروس، گوسفند، سگ و اژدها مشخص شده است. اژدها در عهد قدیم توتم ( یعنی روح یا موجود حافظ قبیله ملت چین به شمار می‌رفت.
در روایات قدیمی‌چین اژدها همواره به موجودی صاحب نیرو و قدرت جسورا و لبیباک ترسیم شده است و از دیدگاه مردم چنین روحیه ای دقیقا سمبل ایده ال ملت چین است. مردم اژدها این حیوان افسانه‌ای را می‌پرستند و آرزومندند تا اژدها خجستگی و میمنت را برایشان به همراه بیاورد.

از تاریخ عید بهار تاکنون 4 هزار سال می‌گذرد. در بیش از دو هزار ویک صد سا قبل از میلاد مردم زمان شرکت یک دور ستاره مشتری ( یعنی ژوپیتر) را یک ( تسئو) داستند و این عید را نیز " تسئو" می‌نامیدند. اما نام این عید در یک هزار سال قبل از میلاد به "نیان" یعنی پرحاصل تغییر کرد.
به رسم و عادت عامیانه در چین ایام عید بهار از 23 دسامبر شروع می‌شود و تاعید فانوس در تاریخ 15 ماه آینده خاتمه می‌یابد که جمعا سه هفته طول می‌کشد. به منظور گرامیداشت ایام عید از شهرها گرفته تا دهات، مردم فعالیتهای مختلفی را انجام می‌دهند و جشنهایی برپا می‌کنند. درروستاها کشاورزان به خانه تکانی و شستن البسه و لحاف وغیره می‌پردازند تا با پاکی و پاکیزگی به پیواز سال نو بروند. آنان همچنین خود را کیهای گوناگونی مانند مشکلات و آب نبات، کیک، گوشت و سبزیجات برای پذیرایی از مهمانان تهیه می‌کنند. درشهرهای بزرگ مقدمات عید نیز از مدتها قبل ازعید شروع می‌گردد. سازمانها و ادارات فرهنگی و گروههای هنری برنامه‌های هنری خود را آماده می‌سازند و در پارکها برنامه‌های تفریحی و بازی‌های گروهی جدید و بیشماری برای مردم انجام می‌شود. موسسات تجاری نیز برای اقناع مشتریان خود کالاها و اجناس متنوع را از کشورها و حتی خارج از چین وارد می‌کنند.
عید بهار چین همانند عید نوروز ایران عید ملی فرخنده و پرشکوه و پر نشاط است. به طور کلی در نواحی مختلف چین رسوم و عاداب سنتی برای برگزاری این عید متفاوت است.
اما ضیافت شام با حضور کلیه اعضای خانواده د رشب آستانه عید چه در شمال چه در جنوب کشور لازم و ضروری است. در جنوب این غذا غالبا از بیش از 10 خواراک تشکیل می‌شود که در میان آنها ماهی و خوراکی تهیه شده از خمیر لوبیا باید دیده شود. زیرا این دو خوراک در تلفظ به چینی با " مرفعه بودن " تقریبا یکی است. در شمال این غذا را اغلب " جیازه" یعنی گوشواره تشکیل می‌دهد. خانواده دراین شب در کنار یکدیگر به تهیه این خوراک سنتی مشغول می‌شوند. شایان یادآوری است که در میان خوراکهای سنتی عید بهار غذاهای شیرین از ارد برنج چسبیده به چینی " نیاگا" حتما باید موجود باشد. چه آنکه این نشانگر ارتقای دائمی‌سطح زندگی، گردهم آمدم و سعادتمندی اعضای خانواده است. در آستانه سال جدید به تقویم کشاورزی چین، مردم با سرور و شادی با سال گذشته وداع نموده و به پیشواز سال جدید میروند. دربعضی مناطق مردم به آتش زدن ترقه و آتش بازی هم می‌پردازند. ازاول سال نو اعضای خانواده ملبس به لباسهای زیبا و نو به استقبال مهمانان و یا دیدار از خویشاوندان و دوستان می‌پردازند.
آنان هنگام ملاقات جملات مبارکی چون " سال نومبارک" و " یا عید بهار مبارک باد "را می‌گویند و سپس به خوردن میوه و شکلات و چای مشغول می‌شوند و با هم گفت و گو می‌کنند. در ایام عید بهار برنامه‌های هنری و تفریحی جالب توجه و رنگارنگ است. دربعضی جاها اپراها و فیلمهای ویژه عید به معرض نمایش گذارده می‌شود و د ربعضی مناطق دیگر برنامه‌های هنری عامیانه نظیر رقص شیر، یان گو و رقص با چوب پا و غیره به این ترتیب محیطی مملو از وجد و شعف و شادی برهمه جا حکمفرما است.
گفتنی است که برحسب کردن تابلوهای خونویسی ونقاشی‌های ویژه عید بهار روی دیوار، روشن کردن فانوس نیز از جمله برنامه‌های عید بهار است. درایام این عید جشن فانوس نیز جلوه ای خاص دارد.
فانوسهای رنگی درواقع از جمله هنرهای دستی و سنتی مردمی‌چین است. مردم با دست داشتن اشکال مختلف متنوع فانوسها که بر روی آن شکل حیوانات مناظر طبیعی و چهره‌های قهرمانان ترسیم شده است در یک جا جمع می‌شوند و شادی می‌کنند. البته پابه پای ارتقای سطح زندگی مردم، آنان ضمن حفظ رسوم وعاداب سنتی، برنامه‌های جدیدی به وجود آورده اند. برای نمونه جهاگردی و چین گردی به رسم نوین چینیها در ایام عید بهار بدل شده است.

هفتمین شب ماه هفتم چین

هفتمین روز ماه هفتم به تقویم سنتی چین به عنوان " روز عشق چین" در میان مردم رایج شد. این روز هم عید دختر، عید آرزوی کسب مهارت نامیده شد. در سالهای گذشته، این روز برای دختران چین مهمترین روز محسوب می‌شد.
طبق اساطیر چین، گاوچران و خانم بافنده در شب هفتم ماه هفتم در آسمان به وصل رسیدند. به همین دلیل، دختران نیز با آماده کردن سبدهای میوه دعا می‌کردند که مثل آن خانم بافنده عشق پایدار داشته باشند.
داستان گاوچران و خانم بافنده معروفترین داستان عشق چین به شمار می‌آید. می‌گویند: گاوچران پسر فقیری بود و با گاو خود زندگی می‌کرد. خانم بافنده دختر امپراتور آسمان بود. روزی خانم بافنده به دنیا هبوط کرد و گاوچران را دید.
آن دو نفر دوست و بتدریج عاشق دیگر شدند. خانم بافنده چون می‌خواست با گاوچران ازدواج کند، تصمیم گرفت دیگر به آسمان برنگردد. ولی به زودی امپراتور آسمان متوجه شد که دخترش گم شده و خیلی عصبانی شد. او نمی‌گذاشت که دخترش با مردم عادی ازدواج کند. خانم بافنده نمی‌توانست از پدرش سرپیچی کند و به آسمان رفت. بدین جهت، زن و شوهر پرعاطفه از هم جدا شد. گاوچران نمی‌خواست خانمش او را ترک کند و دنبال خانم بافنده رفت. نزدیک بود که پیدایش کند، ولی امپراتور به آسمان آمد و بین دو نفر یک جاده شیری وسیع گذاشت تا آنها نتوانند از آن عبور کنند. گاوچران و خانم بافنده فقط یکدیگر را نگاه می‌کردند و گریه می‌کردند.
روزها گذشت، گاوچران و خانم بافنده آنجا ماندند. آخر عشق وفادار آنها امپراتور آسمان را تخت تاثیر قرار داد. او دستور داد: در هفتمین روز ماه هفتم، به وسیله کلاغ زاغی پلی روی جاده شیری گذاشته شود تا گاوچران و خانم بافنده همدیگر را ملاقات کنند.
بدین جهت در این شب، جوانان جمع می‌شود و به آسمان نگاه می‌کنند. مثل اینکه گاوچران و خانم بافنده را می‌بینند و به آنها تبریک می‌گویند.
دختران خانم بافنده را فرشته بافنده می‌دانستند و دلشان می‌خواست مثل او ماهر باشند و عشق پایدار داشته باشند. بعدا آنها با شادی میوه می‌خوردند و باهم صحبت می‌کردند.
یک بازی مخصوص هم در میانشان رواج داشت. یعنی مسابقه دادن تا ببینند کدام یک نخ کردن سوزن را بهتر بلد هستند. کسی که شکست می‌خورد باید هدیه کوچک به دیگران بدهد. هدف این بازی تنها مسابقه نیست بلکه جالبتر کردن عید است.

عید چون یانگ

پنجمین روز ماه پنجم به تقویم کشاورزی چین عید قایق اژدها نام دارد. در مقایسه با عیدهای دیگر، عید قایق اژدها اسامی‌گوناگون دیگری نیز دارد. این روز هم به نام‌های عید ماه، عید اشعار، عید دختر و عید " زون زی" مشهور است.
مردم چین در عید قایق اژدها نوعی خوراک به نام "زون زی" می‌خورند." زون زی" با برگ بامبو و برنج درست می‌شود. بدین ترتیب که درون برگ بامبو برنج و گوشت می‌گذارند و می‌پیچند و بعد آن را می‌پزند. مناسبت خوردن این خوراک در این روز مشخص است.
در چین،شاعری بنام "چو یوان" از اهالی کشور "چو" در دوره دولتهای جنگی می‌زیست. وی مدتی در کشور "چو" به عنوان وزیر اعظم خدمت کرد و نسبت به امپراتور بسیار وفادار بود. بعد مورد حسد و تهمت بداندیشان قرار گرفت و امپراتور بدون تحقیق و رسیدگی او را از مقام وزارت عزل کرد.

"چو یوان" سخت غمگین و افسرده شد. به کنار رودخانه "می‌لو" در استان "هو نان" امروزی رفت دایما شعر می‌سرود تا روزی از زندگی بکلی ناامید و مایوس گردید و خود را به رودخانه انداخت و غرق شد. این واقعه در پنجمین روز از ماه پنجم اتفاق افتاد.
چون مردم بسیار به او علاقه داشتند و می‌ترسیدند که ماهی رودخانه جسد او را بخورند،خوراک"زون زی" را که شرح دادیم درست کردند و به آب رودخانه انداختند تا ماهیان آن خوراک را بخورند و به جسد شاعر آسیب نرساندند.
امروزه معمولا موقع خوردن این خوراک، بخصوص اگر در حضور افراد غیر چینی باشد،شعر‌ها و سرگذشت "چو یوان"را یاد می‌کنند.
پیشنیان می‌گفتند: پنجامین ماه بدترین ماه سال است. بنابراین، از گذشته، رسومی‌در میان مردم شایع شده بود. یعنی آویزان کردن نقاشی قهرمان افسانه ای، جمع کردن دارو‌های گیاهی. بچه‌ها کیسه کوچک پاره ای که در آن عطر گذاشته می‌شود روی لباس می‌آویزانند و روی دست نخ رنگارنگ می‌بندند. دیگران به مسابقه قایق رانی مسابقه "او شو" و غیره می‌پرداختند. هدف همه آنها راندن شیطان و حفظ بدن است.

فرهنگ چای چین
 

به دلیل آنکه کوه " مون شان " تمام سال از مه پوشیده می‌شود و آب و هوای انجا مرطوب است، برای کشت درخت چای بسیار مناسب است. بتدریج، چای کوه " مون شان " شهرت یافت. چینیان می‌گویند که خانه چای جهان چین و خانه چای چین کوه " مون شان " است. چینیان چای را بسیار دوست دارند و این نوع عادت هزار سال ادامه یافته و حتی به بخشی واجب و لازم از زندگی چینیان تبدیل شده است. در سالهای اخیر، نقش چای مورد شناسایی مردم کشورها قرار گرفته و در سراسر جهان، تب " نوشیدن چای " به وجود آمده و این امر نیز به پیشرفت صنعت چای چین مساعدت کرده است. به منظور آنکه مسافران با دانش بیشتر چای آشنا شوند، کوه " مون شان " با استفاده از منابع محلی فعالیت‌های ذی ربط چای را برگزار کردند. مثلا تولید چای، بسیار مورد استقبال مسافران قرار می‌گیرد. آنان می‌توانند با چگونگی تولید چای آشنا شوند و در تولید چای شرکت کنند و از آن لذت ببرند.

جشن فانوس، جشن سنتی چین است که در روز پانزدهم نخستین ماه سال قمری در گاهشماری چینی جشن گرفته می‌شود؛ این جشن نمایانگر پایان سال نوی چینی است، و آماده‌سازی برای آن از روز دهم سال نو آغاز می‌شود. در این روز در بین چینی ها مرسوم است که ردیف‌هایی از شمع را در جلوی خانه‌هایشان روشن می‌کنند و هنگام شب، فانوس در دست، مسیر می‌پیمایند. در گذشته، فانوس‌ها ساده بودند

چای را همه می‌شناسند و نوشیده اند. چای همانند چینی مترادف چین است. چین محل اصلی تولید چای محسوب می‌شود و قبل از کشورهای دیگر جهان منابع درخت چای را کشف و از آن استفاده کرده است. اگر به چین سفر کنید، به غیر از دید و بازدید کوه‌ها و منظره‌های معروف چین، سفر به محل تولید چای چین نیز نوعی انتخاب عاقلانه محسوب می‌شود. در آنجا می‌توانید شخصا متوجه شوید که چای چطور تولید می‌شود و می‌توانید چگونگی چای را بنوشید و مزه كنید. اگر از شهر " چنگ دو " مرکز استان " سی چوان " چین واقع در جنوب غرب این کشور حرکت کنید، در حدود 130 کیلومتری غرب منطقه کوه بلند و زیبایی را مشاهده خواهید كرد. این کوه " مون شان " مرکز مشهور تولید چای چین است. هنگامی‌که با خودرو در راه کوهستانی پرفراز و نشیب حرکت میکنید، می‌توانید شاهد پوشش مه و ابردر منطقه كوهستانی باشید و در دامنه کوه در کنار راه باغهای چای بسیار سبزنیز چشمنوازی می‌كند و همزمان چایکاران در این مزارع چای مشغول کار هستند. کوه " مون شان " بیش از 2000 سال تاریخ کشت چای دارد. گفته می‌شود که در آن موقع، مردی با نام " اولی جن " بطور تصادفی با تاثیرات درمانی و موثر بودن چای برای از بین بردن خستگی آن را کشف کرد. از آن به بعد، او شروع به کشت درخت چای کرد. این اولین بار بود که در تاریخ چین مردم درخت چای می‌کاشتند

غذاهای چینی

خورش‌های معروف چین